Kunstinstallatie door Johan Six in de kerk van Hoeke (gratis te bekijken tot en met eind oktober).
In zijn corona-calvarie speelt Johan Six met cijfers, kleuren en symbolen.
14 staties markeren de laatste tocht van de lijdende Christus
14 gezichten deemsteren weg achter het blauwe waas van machteloze zorgverleners
14 planken teren langzaam op
14 Sint-Jakobsschelpen bieden troost
We zien Pontius Pilatus gehuld in transparant, bloedeloos blauw. Hij wast zijn handen in de onschuld, alsof hij wil zeggen: deze virale tsunami gaat mijn wereldlijke petje te boven.
De pandemie grijpt wild om zich heen. De muren van de quarantaines worden sneller opgemetseld dan wij afscheid kunnen nemen. Sterven gebeurt alleen. Zonder familie, zonder vrienden. De slachtoffers worden zonder tijd voor begroeting weggerukt als waren ze besmettelijk onkruid. Enkel nog benaderd door klinisch afgeschermde hulpverleners achter een blauw masker. Vaarwel… waarheen?
Onderweg en alleen is er tijd om na te denken. Veel tijd om na te denken. Ongezond veel te veel tijd om na te denken.
Naarmate de ziekte vordert en het einde nadert, worden de planken van natuurhout – relikwieën van het bloeiende leven – smaller en smaller, zwakker en zwakker. Bomen van mensen krimpen tot weerloze stoofhoutjes.
Ieders laatste planken zijn genageld. Eenmaal je lot is beslecht, wordt het deksel op de doodskist onwrikbaar vastgeschroefd. Met kunstige vijzen, met de beste bedoelingen maar tactloos opgeleukt met een goddelijk kruis. Oogverblindend siermetaal maskeert de harde waarheid. Vruchteloos en valselijk verhullend dat hier niemand anders heerst dan de dood. Mocht het puin van de verloren Zwinhavenstad Hoeke kunnen spreken, de stenen zouden vertellen over generaties die door pest en cholera werden uitgewist.
Mogen wij hopen op verrijzenis? De Sint-Jakobsschelpen geven moed. Hier start de pelgrimstocht naar Compostella, tweeduizend kilometer bidden met de voeten. De schelp op de jas mag onderweg niet verloren gaan. Want uit haar parelmoeren hart schonk zij het leven aan Venus. We kunnen slechts hopen dat ze ons na de dood weer zal omsluiten. Met dezelfde tedere geborgenheid.
Roel Jacobus – stadsfilosoof Damme
Fotoalbum Kunstinstallatie Corona-calvarie
