Op het einde van de oorlog werden de bruggen over het Leopold- en het Schipdonkkanaal opgeblazen waardoor de inwoners van Den Hoorn de mis in de St.-Dionysiuskerk van Moerkerke niet meer konden bijwonen. Al snel werd een eerste noodkerk gebouwd (1945) met voornamelijk nog bruikbaar materiaal uit de oorlog. Een tweede noodkerk werd gebouwd in 1960. Op de plaats waar de huidige kerk staat lag vroeger de wissel, een rangeerstation waar de tram van Brugge naar Aardenburg goederen laadde en loste. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd die tramlijn afgeschaft en vervangen door een busdienst. In 1975 werd de eerste steen gelegd van de huidige kerk en nauwelijks 2 jaar later, op 2 oktober 1977 werd ze plechtig ingewijd. De grote bezieler van de kerk was wijlen pastoor Ackaert, die de huidige kerk samen met een enthousiaste groep vrijwilligers uit het dorp heeft opgebouwd. Nadien werd naast de kerk nog een parochiaal centrum gebouwd en een luifel die de verbinding maakt tussen de twee. Een monument kun je deze kerk niet noemen want ze is maar een paar tientallen jaar oud en toch is het een belangrijke kerk want hier wordt de Heilige Rita van Cascia aanbeden. Op 22 mei is het haar feestdag. In het weekend aanleunend bij haar feestdag is het kermis in het dorp. Niet alleen dan, maar gedurende het ganse jaar komen mensen hier naar toe en zo is de kerk uitgegroeid tot het grootste bedevaartsoord van Damme.
Fotoalbum kerk Den Hoorn
De St.-Ritakerk is elke dag open van 8.30 uur tot 17.30 uur.
Bij het St.-Ritabeeld kunnen noveenkaarsen gebrand worden.
De aankoop van die kaarsen verloopt via de kaarsenautomaat en offerkaarsentafel die in de inkom van de kerk staan.
De negendagenbrander van St.-Rita kost 5 euro, de driedagenbrander 3 euro.
Elke donderdagavond is er om 18.30 uur een gezongen mis.
St.-Ritanoveen en feestdag St.-Rita
Ieder jaar is er de St.-Ritanoveen van 13 mei tot 21 mei, dan is er elke avond om 18.30 uur een gezongen mis, waarin we samen het St.-Ritagebed bidden.
Op 22 mei is haar feestdag, dan zijn er om 16 uur en 18.30 uur gezongen missen met zegening van de St.-Ritarozen.
Bedevaartsgroepen
Groepen zijn welkom in het genadeoord en ook in het ontmoetingscentrum.
Reservaties en afspraken kunnen gemaakt worden via 050 50 06 61 of via info@groeneweiden.be
Koffie en cake, gebruik van de zaal = 6 euro per persoon. Een groepje vrijwilligers van ter plaatse staat in voor de vriendelijke bediening, de afwas en opkuis van de zaal.
Levensverhaal van Sint-Rita
Geboren te Rocccaporena (Italië) omstreeks 1381 en gestorven op 22 mei 1457 te Cascia (Italië). Heiligverklaard in 1900. De toestand leek al hopeloos toen Margarita Lottius als 12-jarige werd uitgehuwelijkt. Ze woonde in Cascia, tussen Rome en Perugia. Haar echtgenoot Ferdinando Mancini was niet de gemakkelijkste, volgens sommige versies was hij een dronkaard met losse handjes. Zelf was Margarita liever ingetreden in het klooster. Alles veranderde toen haar man werd vermoord door een rivaliserende familie. Dit had wellicht te maken met spanningen tussen de pausgezinden (‘Welfen’) en de keizersgezinden (‘Ghibellijnen’). Niet veel later stierven Margarita’s beide zonen een natuurlijke dood. En toch lag de weg naar het klooster nog niet open. Margarita’s verzoek om in te treden in het klooster van de Sint- Maria Magdalena in Cascia werd meermaals geweigerd. In het klooster woonde namelijk een familielid van de moordenaar van Margarita’s man en dit zou voor spanningen kunnen zorgen, zo werd gevreesd. De overste stelde Margarita voor een ‘onmogelijk’ gewaande opdracht: vrede stichten tussen de familie van haar overleden man en die van zijn moordenaar. Hopeloze zaak, leek het, maar Margarita slaagde erin de families te verzoenen. Op haar 36e trad ze in. Sint-Rita staat dus in de eerste plaats voor vergeving en verzoening. Volgens de overlevering ontving Margarita op haar 52e tijdens een intens gebed voor een Jezusbeeld een stigma: een doorn van Jezus’ kroon plantte zich in haar voorhoofd. De wonde zou tot haar dood openblijven en alleen tijdens een bedevaart naar Rome tijdelijk genezen. Zuster Margarita stierf in 1457. Vlak voor haar dood ontstond ook de legende van de roos, die in het putje van de winter zou hebben gebloeid in de tuin van haar vroegere huis. Door deze legende wordt Sint-Rita vaak afgebeeld met rozen of worden er rozen aan haar geschonken. Sinds haar dood werden ook verscheidene miraculeuze genezingen aan haar toegeschreven. In 1628 werd Margarita zalig verklaard door paus Urbanus VIII en in 1900 heilig verklaard door Leo XIII. Haar stoffelijke resten zijn goed bewaard gebleven en kunnen nog altijd worden bezichtigd in haar basiliek in Cascia waar ze ligt opgebaard in een glazen kist. Sint-Rita wordt op verschillende plaatsen in Vlaanderen vereerd, onder meer met novenen. Ze wordt onder andere aanroepen voor hopeloos gewaande zaken, langdurig zieken en door vrouwen met een ongelukkig huwelijk.
Gebedskaartje Sint-Rita
Dit gebedskaartje ligt in de kerk en kan gratis meegenomen worden